Met Pasen was het ook al raak: Bij het Kinderdagverblijf hadden we een keer Pasen gevierd. De eigenaar van het KDV had zich voor de gelegenheid in een paashaaspak gehesen compleet met paashaasmasker. Onze driejarige was echter doodsbang voor deze paashaas. We besloten hem te vertellen dat het een man was die verkleed was als paashaas, in de hoop dat het zo minder eng zou zijn.
Het jaar daarop vroeg mijn zoon zich met Pasen af of een verklede man die nacht de eieren in onze tuin had verstopt. Na enige aarzeling antwoordden we dan maar: ‘Nee hoor, er was geen verklede paashaas in onze tuin.’
Logischerwijs was de volgende vraag: ’…Maar wie heeft de eieren dan verstopt?’
‘Tja… eh… dat hebben papa en mama gedaan.’
Het gezicht van zoon klaarde op: ‘Ooooh… haha, hebben jullie dan in alle tuinen eieren verstopt?’
Hoe moet je als ouder omgaan met dit soort situaties? Maar ook: hoe gaan ze er op school mee om? En wat vertellen de ouders van vriendjes en klasgenoten hun kinderen? Geef je je kind cadeaus met Sinterklaas of met kerstmis? En zo ja, uit wiens naam? Vertel je met kerst dat je zelf de cadeaus onder boom hebt gelegd, of heeft de kerstman dat gedaan?
Natuurlijk beslist elke ouder zelf welke feesten hij wil vieren en welke niet. Maar het probleem is: de verhalen van de ouders en / of van school kunnen elkaar tegenspreken.
Eigenlijk zouden er dus nationale afspraken over gemaakt moeten worden. Scholen moeten aan het begin van het schooljaar kenbaar maken hoe ze omgaan met sint, kerst en paashaas. Dat gaat natuurlijk nooit gebeuren. Dus misschien kan iemand een handleiding schrijven voor lastige vragen van kinderen over dit onderwerp?
